Zwangerschapsverhaal Arjan
zwangerschaps verhaal over Arjan
mijn zwangerschap liep in het begin erg goed,niet ziek misselijk ezv dus erg fijn
.
ook de controle,s bij de verloskundige in veenendaal waren goed , de baby groeide goed bloeddruk was ook goed alles naar wens voor een goede zwangerschap. Tot ik met 23 wekenzwangerschap ineens bloed verloor gelijk verloskundige gebeld kon gelijk langskomen,hartje hoorde ze goed en het bloed verlies was niet zo heftig dus moest ik ff een dag afwachten als het bloedverlies dan niet over was of minder moest ik de volgende dag terug komen,helaas was het niet minder dus terug naar verloskundige zij vertrouwde dit niet en ik werd doorgestuurd naar ziekenhuis in Ede. Omdat ik toen nog in veenendaal woonden Gelukkig wilde mijn moeder wel met mijn mee daar heen,want Jan toen nog mijn vriend nu inmiddels man was aan het werk en kon niet zijn ritten afzeggen helaas.
In het ziekenhuis in Ede hebben ze een inwendige echo gemaakt hier uit bleek dat ik bloed verloor bij mijn placenta dus ik mocht niet naar huis ik heb drie dagen in het ziekenhuis gelegen tot het bloeden weg was en toen hebben ze nog ff snel een echo gemaakt en mocht ik naar huis maar mocht niet meer werken en moest rust houden en 3 weken later terug komen. Nauw dus ik netjes werk gebeld gezegd dat ik niet meer kwam werken i.v.m de communicaties van mijn zwangerschap gelukkig begrepen ze dit goed . Wij dachten nu hebben we alles gehad en komt het goed maar nee de grote problemen begonnen pas ik begon heftige buikpijnen(maag) te krijgen kon niets eten of drinken van de pijn voelde mijn dood ziek . Jan een aantal keer naar huisarts en verloskundige geweest met mijn maar telkens kreeg ik het zelfde te horen dit hoort bij de zwangerschap en het komt door de spanning dus rustig aan en pillen innemen voor de maagpijn uitraat hielp dit dus niet . De bewuste avond voor onze grote dag we zouden gaan trouwen s,maandag,s .op zondagavond had ik weer heftige pijn dit was zo heftig dat ik krampeerde en huilde van de pijn Jan het ziekenhuisin Ede opgebeld uitgelegd wat er was maar nee mochten niet komen moesten over 3 dagen maar komen want dan hadden we toch een afspraak staan wij ons bij deze woorden neergelegd vroeg naar bed weinig slaap door de pijn hier ben ik bijna 27 weken zwanger . Nauw de grote dag was aangekomen Jan en ik gingen trouwen 03-07-06 het grote feest zouden we houden op 07-07-06 i.v.m dat het anders te druk zal worden op 1 dag Voor mijn .
Onze trouwdag was best fijn hebben redelijk genoten van de dag al was het heel erg warm 32 graden mooie foto,s gemaakt en gelukkig niet veel bezoek alleen schoonouders schoonzusje met vriend mijn moeder en onze getuigen onze eerste huwelijks nacht verliep rustig geen wilde dingen gedaan optijd naar bed slapen zover dit mogelijk waren allebei zenuwachtig voor de volgende dag dat we dus op controle in Ede terug moesten komen . De volgende dag dus op 04-07-06 controle in EDE bloeddruk gemeten en echo gemaakt van ons kindje zoo lief, maar het bleek niet goed te zijn de arts zei dat het niet goed was vragen wij wat is er niet goed zegt die arts weer het is gewoon niet goed dus werd er een
andere arts bij gehaalt ook die zei het is inderdaat niet goed en hun begonnen in dokters taal tegen elkaar te praten wij weer vragen wat is er dan aan de hand . Worden wij gewoon verzocht om op de gang te wachten dus helemaal overstuur op de gang wachten en wachten naar ongeveer kwartier werden we naar binnen geroepen en werd ons verteld dat het kindje een flinke groeiachterstand had en dat ze ons door sturen naar het radbout in Nijmegen( maar dat ons kindje toch komt te overlijden.) Helaas konden we deze dag nog niet terecht daar dus moesten we een dag daar in Ede blijven tot ik de volgende ochtend opgehaald werd met de ziekenwagen om naar nijmegen te worden gebracht ,de controle in EDE was schandalig als ik ons kindje weinig voelde werd er gezecht dat het door de spanning kwam dus dat ik niet moest zeuren grrrr was erg BOOS Deze nacht heb ik heel weinig geslapen als het 3 uurtjes waren was dat veel .
Op 05-07-06 werd ik om 08;30 naar het radboud gebracht met de ziekenwagen en Jan met zijn eigen auto er achteraan in nijmegen aangekomen werden we door de verpleegafdeling erg vriendelijk ontvangen. Er werd gelijk gecontroleerd naar het hartje en bleef ook aan de monitor liggen zodat ze mijn goed in de gaten konden houden ook kreeg ik die zelfde dag nog longrijping toegediend voor ons kindje de dag ernaar kreeg ik nog een spuit er voor en ook werd ik nog steeds goed onder toezicht gehouden bij twijfel mocht ik gelijk op de bel drukken en Jan mocht de hele dag bij mijn blijven tot in de late uurtjes wel had ik verplichte rust uurtjes hoor . De bewuste dag op 07-07-06 hadden we een gesprek en een echo met de kinderarts die veel wist over premature baby,s die vertelde ons dat hij hoopte dat ons baby,tje verlopig zal blijven zitten tot ik 30 weken zwanger was maar dat de kans groot was dat ik dit niet zal halen i.v.m dat ons kindje te weinig voeding kreeg en achter lag met de groei en ik zwangerschapsvergiftiging had .Wij hebben aan hem gevraagd wat de kansen waren als ons baby al geboren werd hij vertelde dat de kans 30 % zal zijn dat hij het haalde maar dat hij het eerst moest zien als het geboren was. Mijn moeder was die dag op bezoek en voor ze eigenlijk naar huis gebracht zal worden door Jan i.v.m geen auto ging het alarm loos 07-07-06 de kleine ging hard achteruit en ik werd klaargemaakt voor de keizersnede ik mocht kiezen tussen gehele narcose of ruggen prik ik heb voor de ruggen prik gekozen zodat ik ons zoontje in de armen kon houden als hij echt geen overleving,s kansen zal hebben om 20;29 kwam onze baby ter wereld met de keizersnede wij hebben hem Arjan genoemd hij was 30 CM en 675 GRAM klein erg klein en teer ik mocht hem niet aanraken of knuffelen hebben hem gelijk mee genomen voor onderzoek Jan heeft de navelstreng doorgeknipt ook al vond hij het erg zwaar omdat hij bang was een nu al sterke band met hem te krijgen. Arjan werd naar de IC gebracht met veel slangen en aan de beademing omdat hij niet zelf kon ademen. Ik lag op de uitslaapkamer hevig te hyperventileren omdat alles mijn te veel werd kreeg bijna geen lucht heb kapje met zuurstof gehad voor hulp wat was ik bang ik zag Jan nergens voelde mijn benen niet was bang dat Arjan zal komen te overlijden en ga zo maar door Jan kwam later bij mijn toen ik op de afdeling lag met een foto van Arjan ooh wat was ik blij om Jan en een foto van ons kleine mannetje te zien de tranen liepen over mijn wangen pff was er ff niet bij op dat moment maar het was laat dus ik moest gaan slapen .Jan mocht ook blijven slapen hij sliep op een kamertje naast mijn. De volgende ochtend mocht ik kijken bij Arjan ik vond het zo eng hij was zo ontzettend klein en teer en het was zo eng om hem te zien met slangen en beademing het buikje ging zo hard op en neer en hij had het zwaar dat konden wij zien maar ook dol gelukkig dat hij nog bij ons was . de eerste dagen waren erg kritiek hij heeft toen al 2 keer kantje boord gelegen gelukkig heeft hij dit overleefd ook kreeg hij de ene infectie op de andere waardoor hij dus geen voeding mocht wat ik netjes voor hem afkolfde hij kreeg naar een paar dagen een infectie aan zijn darmen(neck) waardoor hij weer verzwakt werd en weer moest vechten voor zijn leven samen met de verplegers heeft hij dit ook weer goed doorstaan . Op zekere dag was de lange lijn niet meer in goede staat dus moest deze worden verwijderd en een lange lijn in zijn nekje worden ingebracht via de narcose dit niet zonder problemen hierdoor kreeg hij een inwendige bloeding in zijn maagje gelijk stollingmiddel toegediend gekregen en hopen op een wonder wij hebben bij hem zitten waken en hopen dat hij ook hier weer door zal komen gelukkig kwam ook hij hier weer over heen al had hij wel veel bloed verloren en moest ik dus bloed afnemen om aan Arjan te kunnen geven samen met een donor bloed. in totaal is Arjan ruim 4 weken beademt daarnaar kreeg hij tril beademing dit heeft hij ook 2 weken gehad daarnaar heeft hij een kapje als ondersteuning gehad tot hij genoeg was aan gesterkt en heeft hij een brilletje met zuurstof gehad zodat hij het meeste zelf moest doen dit heeft hij ongeveer 3 weken gehad met 10 weken oud kon hij het zelf aan zonder hulp Arjan is wel al met een paar weken aan zijn ogen gelazerd i.v.m dat hij anders blind zal worden dit hebben wij dan ook gewoon laten doen je hebt immers weinig keuze ook zijn ze door middel van echo van zijn hoofdje er achter gekomen dat hij vocht bij zijn hersens had gelukkig niet veel dus hoefde we ons daar geen zorgen om te maken . Arjan heeft ruim 9 weken op de ic afdeling gelegen .daarnaar heeft hij nog 3 weken op de kinderafdeling gelegen en op 16-10-2009 was de grote dag aangebroken dat hij eindelijk naar huis mocht naar ruim 3 maanden in het ziekenhuis te hebben gelegen wat waren wij blij maar ook wel bang want nu moesten wij het zelf gaan doen ook de medicatie die hij toen nog moest krijgen moesten we zelf gaan geven dus om de 3 uur moest hij wat medicatie krijgen hier het lijstje wat hij toen nog moest hebben
hydrochloorthiazide ursodeoxycholzuur kalium forsfaatdrank spironlacton vitamine A , D , E, K deze medicatie mocht hij langzaam afbouwen al ging dit niet snel
Het was ook wel heel eng om nu alles zelf te moeten doen de verzoring en medicatie het was erg zwaar maar we zijn er door gekomen
Wel moesten we om de 2 maanden voor controle naar het ziekenhuis met Arjan maar dat was niet erg hij was nog bij ons.
mijn zwangerschap liep in het begin erg goed,niet ziek misselijk ezv dus erg fijn
. ook de controle,s bij de verloskundige in veenendaal waren goed , de baby groeide goed bloeddruk was ook goed alles naar wens voor een goede zwangerschap. Tot ik met 23 wekenzwangerschap ineens bloed verloor gelijk verloskundige gebeld kon gelijk langskomen,hartje hoorde ze goed en het bloed verlies was niet zo heftig dus moest ik ff een dag afwachten als het bloedverlies dan niet over was of minder moest ik de volgende dag terug komen,helaas was het niet minder dus terug naar verloskundige zij vertrouwde dit niet en ik werd doorgestuurd naar ziekenhuis in Ede. Omdat ik toen nog in veenendaal woonden Gelukkig wilde mijn moeder wel met mijn mee daar heen,want Jan toen nog mijn vriend nu inmiddels man was aan het werk en kon niet zijn ritten afzeggen helaas.
In het ziekenhuis in Ede hebben ze een inwendige echo gemaakt hier uit bleek dat ik bloed verloor bij mijn placenta dus ik mocht niet naar huis ik heb drie dagen in het ziekenhuis gelegen tot het bloeden weg was en toen hebben ze nog ff snel een echo gemaakt en mocht ik naar huis maar mocht niet meer werken en moest rust houden en 3 weken later terug komen. Nauw dus ik netjes werk gebeld gezegd dat ik niet meer kwam werken i.v.m de communicaties van mijn zwangerschap gelukkig begrepen ze dit goed . Wij dachten nu hebben we alles gehad en komt het goed maar nee de grote problemen begonnen pas ik begon heftige buikpijnen(maag) te krijgen kon niets eten of drinken van de pijn voelde mijn dood ziek . Jan een aantal keer naar huisarts en verloskundige geweest met mijn maar telkens kreeg ik het zelfde te horen dit hoort bij de zwangerschap en het komt door de spanning dus rustig aan en pillen innemen voor de maagpijn uitraat hielp dit dus niet . De bewuste avond voor onze grote dag we zouden gaan trouwen s,maandag,s .op zondagavond had ik weer heftige pijn dit was zo heftig dat ik krampeerde en huilde van de pijn Jan het ziekenhuisin Ede opgebeld uitgelegd wat er was maar nee mochten niet komen moesten over 3 dagen maar komen want dan hadden we toch een afspraak staan wij ons bij deze woorden neergelegd vroeg naar bed weinig slaap door de pijn hier ben ik bijna 27 weken zwanger . Nauw de grote dag was aangekomen Jan en ik gingen trouwen 03-07-06 het grote feest zouden we houden op 07-07-06 i.v.m dat het anders te druk zal worden op 1 dag Voor mijn .
Onze trouwdag was best fijn hebben redelijk genoten van de dag al was het heel erg warm 32 graden mooie foto,s gemaakt en gelukkig niet veel bezoek alleen schoonouders schoonzusje met vriend mijn moeder en onze getuigen onze eerste huwelijks nacht verliep rustig geen wilde dingen gedaan optijd naar bed slapen zover dit mogelijk waren allebei zenuwachtig voor de volgende dag dat we dus op controle in Ede terug moesten komen . De volgende dag dus op 04-07-06 controle in EDE bloeddruk gemeten en echo gemaakt van ons kindje zoo lief, maar het bleek niet goed te zijn de arts zei dat het niet goed was vragen wij wat is er niet goed zegt die arts weer het is gewoon niet goed dus werd er een
andere arts bij gehaalt ook die zei het is inderdaat niet goed en hun begonnen in dokters taal tegen elkaar te praten wij weer vragen wat is er dan aan de hand . Worden wij gewoon verzocht om op de gang te wachten dus helemaal overstuur op de gang wachten en wachten naar ongeveer kwartier werden we naar binnen geroepen en werd ons verteld dat het kindje een flinke groeiachterstand had en dat ze ons door sturen naar het radbout in Nijmegen( maar dat ons kindje toch komt te overlijden.) Helaas konden we deze dag nog niet terecht daar dus moesten we een dag daar in Ede blijven tot ik de volgende ochtend opgehaald werd met de ziekenwagen om naar nijmegen te worden gebracht ,de controle in EDE was schandalig als ik ons kindje weinig voelde werd er gezecht dat het door de spanning kwam dus dat ik niet moest zeuren grrrr was erg BOOS Deze nacht heb ik heel weinig geslapen als het 3 uurtjes waren was dat veel .
Op 05-07-06 werd ik om 08;30 naar het radboud gebracht met de ziekenwagen en Jan met zijn eigen auto er achteraan in nijmegen aangekomen werden we door de verpleegafdeling erg vriendelijk ontvangen. Er werd gelijk gecontroleerd naar het hartje en bleef ook aan de monitor liggen zodat ze mijn goed in de gaten konden houden ook kreeg ik die zelfde dag nog longrijping toegediend voor ons kindje de dag ernaar kreeg ik nog een spuit er voor en ook werd ik nog steeds goed onder toezicht gehouden bij twijfel mocht ik gelijk op de bel drukken en Jan mocht de hele dag bij mijn blijven tot in de late uurtjes wel had ik verplichte rust uurtjes hoor . De bewuste dag op 07-07-06 hadden we een gesprek en een echo met de kinderarts die veel wist over premature baby,s die vertelde ons dat hij hoopte dat ons baby,tje verlopig zal blijven zitten tot ik 30 weken zwanger was maar dat de kans groot was dat ik dit niet zal halen i.v.m dat ons kindje te weinig voeding kreeg en achter lag met de groei en ik zwangerschapsvergiftiging had .Wij hebben aan hem gevraagd wat de kansen waren als ons baby al geboren werd hij vertelde dat de kans 30 % zal zijn dat hij het haalde maar dat hij het eerst moest zien als het geboren was. Mijn moeder was die dag op bezoek en voor ze eigenlijk naar huis gebracht zal worden door Jan i.v.m geen auto ging het alarm loos 07-07-06 de kleine ging hard achteruit en ik werd klaargemaakt voor de keizersnede ik mocht kiezen tussen gehele narcose of ruggen prik ik heb voor de ruggen prik gekozen zodat ik ons zoontje in de armen kon houden als hij echt geen overleving,s kansen zal hebben om 20;29 kwam onze baby ter wereld met de keizersnede wij hebben hem Arjan genoemd hij was 30 CM en 675 GRAM klein erg klein en teer ik mocht hem niet aanraken of knuffelen hebben hem gelijk mee genomen voor onderzoek Jan heeft de navelstreng doorgeknipt ook al vond hij het erg zwaar omdat hij bang was een nu al sterke band met hem te krijgen. Arjan werd naar de IC gebracht met veel slangen en aan de beademing omdat hij niet zelf kon ademen. Ik lag op de uitslaapkamer hevig te hyperventileren omdat alles mijn te veel werd kreeg bijna geen lucht heb kapje met zuurstof gehad voor hulp wat was ik bang ik zag Jan nergens voelde mijn benen niet was bang dat Arjan zal komen te overlijden en ga zo maar door Jan kwam later bij mijn toen ik op de afdeling lag met een foto van Arjan ooh wat was ik blij om Jan en een foto van ons kleine mannetje te zien de tranen liepen over mijn wangen pff was er ff niet bij op dat moment maar het was laat dus ik moest gaan slapen .Jan mocht ook blijven slapen hij sliep op een kamertje naast mijn. De volgende ochtend mocht ik kijken bij Arjan ik vond het zo eng hij was zo ontzettend klein en teer en het was zo eng om hem te zien met slangen en beademing het buikje ging zo hard op en neer en hij had het zwaar dat konden wij zien maar ook dol gelukkig dat hij nog bij ons was . de eerste dagen waren erg kritiek hij heeft toen al 2 keer kantje boord gelegen gelukkig heeft hij dit overleefd ook kreeg hij de ene infectie op de andere waardoor hij dus geen voeding mocht wat ik netjes voor hem afkolfde hij kreeg naar een paar dagen een infectie aan zijn darmen(neck) waardoor hij weer verzwakt werd en weer moest vechten voor zijn leven samen met de verplegers heeft hij dit ook weer goed doorstaan . Op zekere dag was de lange lijn niet meer in goede staat dus moest deze worden verwijderd en een lange lijn in zijn nekje worden ingebracht via de narcose dit niet zonder problemen hierdoor kreeg hij een inwendige bloeding in zijn maagje gelijk stollingmiddel toegediend gekregen en hopen op een wonder wij hebben bij hem zitten waken en hopen dat hij ook hier weer door zal komen gelukkig kwam ook hij hier weer over heen al had hij wel veel bloed verloren en moest ik dus bloed afnemen om aan Arjan te kunnen geven samen met een donor bloed. in totaal is Arjan ruim 4 weken beademt daarnaar kreeg hij tril beademing dit heeft hij ook 2 weken gehad daarnaar heeft hij een kapje als ondersteuning gehad tot hij genoeg was aan gesterkt en heeft hij een brilletje met zuurstof gehad zodat hij het meeste zelf moest doen dit heeft hij ongeveer 3 weken gehad met 10 weken oud kon hij het zelf aan zonder hulp Arjan is wel al met een paar weken aan zijn ogen gelazerd i.v.m dat hij anders blind zal worden dit hebben wij dan ook gewoon laten doen je hebt immers weinig keuze ook zijn ze door middel van echo van zijn hoofdje er achter gekomen dat hij vocht bij zijn hersens had gelukkig niet veel dus hoefde we ons daar geen zorgen om te maken . Arjan heeft ruim 9 weken op de ic afdeling gelegen .daarnaar heeft hij nog 3 weken op de kinderafdeling gelegen en op 16-10-2009 was de grote dag aangebroken dat hij eindelijk naar huis mocht naar ruim 3 maanden in het ziekenhuis te hebben gelegen wat waren wij blij maar ook wel bang want nu moesten wij het zelf gaan doen ook de medicatie die hij toen nog moest krijgen moesten we zelf gaan geven dus om de 3 uur moest hij wat medicatie krijgen hier het lijstje wat hij toen nog moest hebben
hydrochloorthiazide ursodeoxycholzuur kalium forsfaatdrank spironlacton vitamine A , D , E, K deze medicatie mocht hij langzaam afbouwen al ging dit niet snel
Het was ook wel heel eng om nu alles zelf te moeten doen de verzoring en medicatie het was erg zwaar maar we zijn er door gekomen
Wel moesten we om de 2 maanden voor controle naar het ziekenhuis met Arjan maar dat was niet erg hij was nog bij ons.
voor ons is het een groot wonder dat hijnog bij ons is ondanks alles wat hij heeft meegemaakt in de eerste 3 maanden van zijn leven
De rest hoe het verder allemaal met Arjan is gegaan en hoe het nu met hem gaat word nog vervolgt ff rustig de tijd voor nemen het is best heftig en veel
groetjes sandra en Jan (OUDERS)