Met Kaarsjes en bloemen

en jouw naam noemen

willen we laten weten

dat we je niet vergeten.....

Ik was zwanger van een tweeling *Kimberley en Jayson.

Met 20weken kreeg ik een bloeding ,ik dacht dit gaat mis.

We zijn toen naar het ziekenhuis gegaan en daar heeft de gyneacoloog gekeken en stelde me gerust.Toen zijn we weer naar huis gegaan in de veronderstelling dat het wel goed zat.Die Zaterdag daarop verloor ik vruchtwater(Ik dacht urine) niet wetende dat het vruchtwater was dacht het zal vast mn blaas zijn ik was immers zwanger van een tweeling.

Met 22 weken kreeg ik toen een uitgebreide echo.Met Jayson was alles goed alles erop en eraan,maar met *Kimberley bleek toch wat mis te wezen.de echoscopiste vroeg aan mij of ik vruchtwater lektte.Ik zei Nee Hoor wel urine.Toen zei ze das geen urine maar vruchtwater.Gelijk werd er een gyneacoloog bijgehaald en werd ik meegenomen naar een apart kamertje.Gelukkig was mn moeder bij me om me te steunen.Ze vertelde dat ik vruchtwater lektte en dat de zak van *Kimberley gescheurd was.Echter kon ze niet zien waar hij gescheurd was dit kunnen ze pas met de bevalling zien.We kregen 3 opties.

Of Ze overleed in de buik en zou ik gewoon op tijd bevallen

zowel *Kimberley als Jayson zou het niet halen

Of een van beiden zou overlijden

ik moest gelijk een kweekje af staan en bloed prikken of er geen bacterien aanwezig waren

en vanaf nu moest ik elke week komen en al ik iets niet vertrouwde moest ik bellen.

Zoals julie begrijpen was de hele dag voor mij bedorven.Ik leefde vanaf die tijd in angst dat ging pas over toen ik bevallen was.Elke week moest ik terugkomen ,gelukkig ging het steeds goed.Met 24 weken kreeg ik 2 keer een spuit voor longrijping.Met 25 weken ben ik toen opgenomen in het ziekenhuis in Zwolle hier hebben ze een nicu.Eenmaal daar namen ze ook een kweek af en bloed.Ook kreeg ik daar uitgebreide echos en volledige bedrust.Ook moest ik goed op de hygiene letten.Zo moest je van onder heel steriel houden.Dit ging tot 27,4 weken goed.Ik had de hele dag al last van obstipatie maar het wou maar niet komen.Mn man en zus waren op bezoek maar ik voelde me die dag niet lekker.Ze gingen naar huis en ik heb ze nog naar de lift gebracht.Toen ik terugliep voelde ik een nare druk op mn buik en ook had ik nog steeds opbstipatie.Ik vroeg aan de zuster of ze zo wilde komen.Ik ben toen naar de wc gegaan en gelukkig kon ik toen poepen.Daarna ging ik terug naar mn bed maar voelde me daarna niet lekker.Binnen 5 minuten werd ik zo ziek als een hond.Ik ben nog nooit zo ziek geweest.Ik had over de 40 graden koorts en had een pols van 150.Dit was foute boel.Ook had ik flinke buik en rugweeen.Er bleek een bacterie naar binnen geslopen te zijn die mn hele baar moeder geinfecteerd had en mn baarmoeder reageerde erop van dat moet eruit.Op dat moment hong mn leven aan een zijden draadje.Het enige wat voor mij gold was hoe zouden de kinderen eruit komen.Ik werd klaar gemaakt voor de Ok de kinderen zouden met een keizersnee gehaald worden.Mijn man was inmiddels al gebeld die was op weg naar het ziekenhuis.Gelukkig was hij net op tijd.De kinderen werden gehaald,eerst kwam *Kimberley maar ik hoorde gelijk al das niet goed,ze gaf geen kik.Later bleek dat ze haar eerst moesten reanimeren om op aarde te blijven dit was in eerste instantie gelukt.Wel moest ze gelijk aan de trilbeademing om in leven gehouden te worden.Helaas waren haar longetjes te zwak om in leven te blijven.Wij hebben haar toen helaas moeten laten gaan.Ze is in moeders armen gestorven na 7 uur en 15 minuten.Ze heeft nog een keer in mn ogen gekeken met een blik van het is goed zo Mam.Dit beeld raak je nooit meer kwijt.Ze is nog 4 dagen op mn kamer geweest in een speciaal bedje zo hebben we nog een paar dagen bij haar mogen zijn.Op dat moment moet je veel regelen.OOk ging ik het met Jayson niet super maar dioemochten we gelukkig na bijna 13 weken mee naar huis nemen.Voor *Kimberley hebben we toen de crematie moeten regelen.Iets wat niet leuk is maar het moet.We hebben besloten om haar te cremeren en haar urntje thuis een mooi plaatsje te geven.Zo is ze voor altijd bij ons.